“Ik wil zelf een jonge papegaai kuiken opvoeden dan zal hij beter aan mij hechten.”
artikel geschreven 2014 – update deels 2019:
Dit is een van de grootste misverstanden omtrent papegaaiengedrag.
We doen als tammevogels.nl al ruim 18 jaar ons best zoveel mogelijk nuttige info te geven over het houden van een kromsnavel als huisdier, want dat wordt nog te vaak onderschat. Zowel wat de voordelen als de nadelen betreft.
Een van de meest wijd verbreide misverstanden is dat men zelf een papegaai of parkiet met de hand moet groot brengen om het dier ‘tam genoeg’ te krijgen. Dit ligt mede ten grondslag aan het feit dat nog steeds niet zelfstandige kromsnavel kuikens verkocht kunnen worden. Dit zou wat ons betreft verboden moeten zijn.
De risico’s zijn veel te groot om het opvoeden over te laten aan iedereen die maar genoeg geld bied. Niet alleen vanwege de voeding, maar ook vanwege het effect van de manier van opvoeden op termijn.
Wat betreft bijvoorbeeld aratinga’s zijn de jonge vogels meestal ergens rond de 12 weken zelfstandig. Echter we zien regelmatig dat een individuele vogel wat meer of wat minder tijd nodig beeft om helemaal zelf voldoende voedsel tot zich te leren nemen. 12 weken kan, maar 11 weken of 15 weken kan dus ook het hangt helemaal van de vogel zelf af. Of liever gezegd, wij laten het ook van de vogel afhangen, dit is onderdeel van ons succes dat inmiddels al tot ver over de grenzen bekend is.
Pas wanneer met zekerheid is vastgesteld dat een vogel na maximaal 10 dagen klaar zal zijn voor de overdracht maken we ook daadwerkelijk de afspraak om de vogel op te halen. Het dier heeft dan alle processen doorlopen en voldoet aan alle strenge voorwaarden die behoren bij onze werkwijze en sinds 2013 bij de Nederlandse wet zijn vastgelegd. Het is namelijk sinds 2013 verboden om niet zelfstandige kromsnavelkuikens van de ouders te scheiden, laat staan dus om ze met de hand groot te brengen. Uitzonderigen zijn alleen mogelijk als aangetoond wordt dat er een medische noodzaak is.
Het is dus absoluut niet discutabel dat een vogel eerder bij ons vertrekt dan wanneer deze aan genoemde criteria voldoet. Zodra we aangeven dat een vogel klaar is voor vertrek, is hij dan ook echt klaar in de breedste zin van het woord. Klaar dus om direct bij de nieuwe verzorger(s) in huis te komen. Waar we gedurende het hele socialisatie proces naartoe werken, zodat een vlotte ‘overname’ vrijwel altijd het gevolg is.
Een papegaai of parkiet hecht zich tot deze fase niet specifiek aan 1 persoon, mede dankzij de deskundige methode die we hanteren. Er is absoluut geen verschil in band of relatie met een vogel die men zelf heeft opgevoed vanaf onzelfstandigheid en een vogel die door ons volgens onze methode is opgevoed, nadat deze de wat we noemen ‘wen periode’ heeft doorgemaakt volgens ons advies.
Uitgaande van het feit dat een jonge vogel als huisdier gehouden zal gaan worden, leert de praktijk dat het niet gaat om wie de socialisatie tot huisdier uitvoert, maar hoe of dit deskundig gebeurd. Na een korte periode van gemiddeld een dag of 10, in de tijd dat nog wel met de hand werd grootgebracht, waarin al veel geknuffeld en gekroeld werd, was de vogel goed genoeg gewend aan de nieuwe plek om ook daar net als bij ons, vrij in huis rond te vliegen en de band met de nieuwe verzorger verder op te bouwen. Er bestond dan nagenoeg geen risico meer m.b.t. ondervoeding of daarmee samenhangende fysieke complicaties in tegenstelling, tot wat wel en ook overmatig het geval was bij de verkoop van niet zelfstandige kuikens.
Gelukkig gaat het opvoeden van een kromsnavel kuiken door onervaren mensen ook wel eens goed, maar van wat wij jaarlijks vernemen is bleek dat een uitzondering.
Dan zullen er nog de boze tongen zijn die beweren dat ik dit artikel schrijf om mezelf ‘meer klanten te bezorgen’.” Ik mag van hem geen jonge papegaai opvoeden omdat hij wil dat ik de vogel bij hem koop en veel te veel betaal” Hoe dom kun je zijn? We hebben terwijl ik dit artikel schrijf half februari 2014 nu al wachtlijsten voor papegaaien en parkieten, waarvan de EIEREN nog gelegd moeten worden!
Denk je nu werkelijk dat wij het nodig hebben om onzin te schrijven om er voor te zorgen dat jij of wie dan ook een vogel bij ons gaat kopen? Dat laten we maar aan de dierenwinkels en handelaren over die hun overschot aan getraumatiseerde papegaaien onder valse voorwendselen proberen aan de man te brengen. Ook de ‘massa vogel handelaar’ weet donders goed dat een papegaai of parkiet alleen als huisdier kan worden gehouden na een zeer arbeidsintensief proces van opvoeding en socialisatie. Ze ‘vermommen‘ zich in advertenties niet zelden als particulier om die reden en hameren toch vooral op de tekst ‘LIEVE’ papegaai of ‘AANHANKELIJKE’ parkiet. Feit is alleen dat zij degenen zijn die jou moeten overtuigen op het moment dat JIJ een van die vogels in levende lijve komt bekijken!
Bij ons is dat net anders om, wij kijken toe, terwijl de VOGEL jou overtuigd van het feit dat hij LIEF EN AANHANKELIJK is.
Conclusie is dus dat het tot huisdier opvoeden van een jonge papegaai of parkiet geen zaak voor onervaren goed bedoelende mensen is, zeer zeker ook niet voor handelaren die dieren als koopwaar behandelen, maar het beste moet worden overgelaten aan degenen die niet alleen vanuit liefde en passie deskundig zijn, maar ook de noodzakelijke middelen voor handen hebben. Deze middelen bestaan o.a. uit een degelijke hygiënische couveuse, benodigdheden om in te kunnen grijpen in geval van complicaties zoals krop verzuring, niet willen eten door stress, ondervoeding, overvoeding, kalkgebrek ( grijze roodstaart), een goede vertrouwens- relatie met een erkende vogelarts achter de hand en zo kan ik nog even doorgaan.
Wie de opvoeding en socialisatie over laat aan deskundigen bespaard zichzelf en de jonge vogel heel veel ellende en heeft in plaats daarvan direct een gezonde, sterke en qua gedrag als huisdier geschikte papegaai of parkiet in huis.
Hoe weet je of iemand deskundig is?
Daar ga ik in het volgende artikel dieper op in.